tęsknie

bo nic dobrego mi nie zostało...

i oddalona znowu od życia jestem
nie chcąc pogodzić się ze swym nieszczęściem
rozkosznie patrze na uśmiech innych
traktować ich muszę jak winnych
mego cierpienia przyczyn
niemożliwy jest to wyczyn
rzucić na mą zmęczoną twarz radość
bo to tylko ta moja zazdrość
zamknięta szczelnie w mej głowie
bo zabrać Cię do siebie nie mogę
nieżyje już niegdzie
moiże światło na przeciw mi wyjdzie
może blask błyśnie w mych oczach
minęły wieki, lata tysiące...

...zostawiajcie mnie dalej

autor

homer

Dodano: 2008-01-03 16:31:56

Ten wiersz przeczytano 526 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie