Tęskno mi
Wiersz napisany , gdy byłam poza krajem daleko od moich bliskich.
Tęsknota wypełnia całą mnie,
nie mogę od niej uciec,
już wystarczająco oddaliłam się
od osób, które przecież tak kochają mnie,
jak kocham je ja i przez to
tęsknota rozwija się w nas.
Jej nasienie ma głębokie korzenie
w każdym sercu, w którym miłość jest,
a które nie może z drugim złączyć się,
lecz bez tęsknoty miłość zwiędłaby,
bo ona podsyca je uczuciem swym.
Moja tęsknota sprawia, że
chcę rzucić wszystko,
do ciebie biec,
choć wiem - na zawsze jesteś mój!
Nie mogąc tulić, całować cię
uczucie pustki spala mnie,
a serce nie chce zostać w środku
tylko do ciebie pędzi kotku.
A, gdy nadejdzie rozłąki kres
miłość osłodzi mi cały stres
i czas wyczekiwania
do następnego spotkania.
Dziękuje za cenne wskazówki , korzystając z Waszych rad pozmieniałam co nieco.
Fioletowa13
Komentarze (4)
Swój smutek ubrałaś w refleksję, która potrafi
zatrzymać czytelnika i utożsamić go z opisywaną
tęsknotą. Ciekawie to ujęłaś. Pozdrawiam:)
Emocjonalny wiersz,dobrze wyraża tęsknotę i za to mój
głos,co do formy to wybacz,ale też uważam,iż warto ją
dopracować,choćby powtórzeń słowa tęsknota dobrze by
było mniej,no i stylistycznie warto dopracować,może
wiersz trochę skrócić?...
wybacz,te moje odczucia,ale jeśli przemyślisz to na
przyszłość zaowocuje.
Pozdrawiam Cię ciepło.
Tęsknota jest nieuleczalna i mocno gryzie. Przeszłam i
jeszcze tęsknie. Pozdrawiam.
Cóż, smutna jest rozłąka, za to miłe będzie ponowne
spotkanie.
Warto troszeczkę dopracować formę np.:
..."Moja tęsknota sprawia, że
chcę rzucić wszystko,
do ciebie nawet boso biec,
choć wiem - na zawsze jesteś mój!
Nie mogę tulić, całować cię,
uczucie pustki trawi mnie...."
lub coś w tym stylu.
Przepraszam za moje trzy grosze.
Decyzja należy do Autorki.
Pozdrawiam