Testament

Niebieską trumnę
W białe paski
Chcę byście mi zakupili.

Tak dla kpiny
Do śmierci.
Przeciw wszystkiemu
I wszystkim.

Wystawcie mnie
Na widok całemu światu.
Niech mnie widzą!
Świętej pamięci nieboszczkę.

Niech ujrzą mnie
W bieli sukni ślubnej,
Jaką wymarzyłam sobie
Na huczny mój pogrzeb.

Ja wyżej opisana,
Jestem w chwili obecnej
Jak najbardziej martwa.
A jednak świadoma tego, że:

Tak samo jak mamy dystans do życia,
Jeszcze większy powinniśmy mieć do śmierci.

Wszystkim nam powinno to latać:P I tak umrzemy prędzej czy później...

autor

tarjanka

Dodano: 2006-08-16 12:45:07

Ten wiersz przeczytano 444 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie