The Path

Już nie ma powrotu z tej drogi
Którą wybrałam...
Do piekła i z powrotem
To wydawało sie być takie proste
By powrócić tu w chwale...

Przeszłam wszystkie ogrody
Zmarłego świata
I przepłynęłam martwe rzeki
W poszukiwaniu utraconej miłości...

Z każdym mym krokiem
Dostawałam bolesną lekcję od życia
Upadałam by po chwili podnieść twarz
I iść dalej z nadzieją, że dotrę do celu
Z każdym krokiem
Wierzyłam, że jestem bliżej Ciebie
Lecz to były złudzenia...

Przeszłam wszystkie ogrody
Zmarłego świata
I przepłynęłam martwe rzeki
W poszukiwaniu utraconej miłości...

Mimo tylu wypłakanych łez
Uśmiech gościł na mej twarzy
A w myślach tylko Ty i ma nadzieja
Gdzieś jednak anioł śpiewał tę pieśń
Tak nam dobrze znaną...
Ta była pieśń zwana miłością...
Wciąż wierzę, że gdzieś w tej ciemności
Odnajdę drogę do domu
A ma podróż dobiegnie końca...
Jedno spojrzenie w nieznane oczy
Innego wędrowca i teraz wiem gdzie należę...

Przeszłam wszystkie ogrody
Zmarłego świata
I przepłynęłam martwe rzeki
W poszukiwaniu utraconej miłości...

Tyle dróg a każda z nich
Prowadzi w to jedno miejsce...

autor

Angie 69

Napisany: 2004-02-08 Dodano: 2006-02-20 16:18:56

Ten wiersz przeczytano 873 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie