To już jest koniec
To już jest koniec tego co było
Koniec przyjaźni i nie ma powrotu
Życie rozpływa się w mgle nadziei
Lecz za późno na wiarę w siebie
To już jest koniec tego co było
Nie ma radości oraz szczęścia
Zaczęło się cierpienie duszy
I płacz za życiem
To już koniec tego co było
Nieprzeżytej miłości oraz wesołych ciepłych
snów
Zaczęło się trwanie w samotności
I tęsknocie za życiem
To już jest koniec tego co było
Nastał mrok opętany przez strach
Ból i cierpienie poszły pobawić się
Z człowiekiem bezbronnym jak kwiat
Teraz nie ma nic, wielka pustka
Smutek i żal okrył umysł
Dusza umarła wraz z wszelką nadzieją
A największy błąd za życia to poddanie
się.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.