To już tak dawno...
To już tak dawno, tyle przeszło wiosen
gdy w środku lata odeszłaś w nieznane,
pozostał tylko sad owoców pełen
i ślady twoje w trawie wydeptane.
Kwiaty w ogrodzie które pamiętają
dotyk twych dłoni pełen uwielbienia
i oczu błękit w którym było niebo
i dobroć serca dla wszego stworzenia.
To już tak dawno, lecz ja wciąż
pamiętam,
we mnie wciąż żyją z przeszłości obrazy,
wiosny i lata, jesienie i zimy
i uśmiech ciepły na kochanej twarzy.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.