To nie ,,Prima Aprilis”

To nie ,,Prima Aprilis”

Trudno tobie będzie uwierzyć, ale się stała rzecz
już jestem w Bieszczadach w Komańczy tylko mi nie becz
Od szóstej rana, obraz śląski mi błyskawicznie umykał
panoramę rozległych Bieszczad mój wzrok spotykał

Planowałem pojechać w maju w te gęstwiny
w te tysiąca wzgórz w te zalesione doliny
Wczoraj wieczorem nadszedł na mnie zbawczy cień
dziś w słonecznym tańcu, otwarł się nowy dzień

Pożegnałem rodzinne kominy, szare domostwa
jestem wśród zieleni, kto temu pięknu sprosta
Droga i mieszkanko w którym do jesieni zabawię
wrócę w listopadzie -zobaczysz mnie na jawie

Przyjechałem w dom który radością rozkwiecony
Przed nim na powitanie rozwieszono tysiąc flag
Niebo w Komańczy jak światełko w lampiony
nastąpi noc błyszcząca jak świetlikowy krzak

Dziś mimo zmęczenia długą podróżną -trwała pół wieku
uśmiecham się do Ciebie przyjacielu – człowieku
Nie zapomnij o mnie o moim starczym obliczu
wrócę w listopadzie – pewnie jeszcze przy życiu

Myślisz ze to pisanie to prima aprilis – pomyłka
pisząc te słowa, żegnając Śląsk to straszna męka
Moim nowym miejscem, to miłość w moich rękach
Każdego dnia myślami będę przy Was (pewnie będzie wam to obojętne)

Będę miał płuca wypełnione powietrzem prima sort
przywiozę go, pokroję tą wieczna świeżość jak tort
U zdrowie was po samiutka szczęśliwą wieczność
Decyzja wyjazdu do Komańczy, to był wielki skok

Bolesław -Apteka pod ,,Jeleniem” użyczyła mnie komputer

autor

slonzok

Napisany: 2017-04-01 Dodano: 2017-04-01 16:47:55

Ten wiersz przeczytano 552 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie