Z tobą w podróż...
Wiersz wolny napisany na warsztaty w KPN "Literacka ciuchcia" otrzymał specjalne wyróżnienie - "Platynowy klucz weny"
Z tobą w podróż...
Czas się pożegnać - Bądź zdrów. - Bądź
zdrowa!
Ostanie słowa, ostatni uśmiech
i pocałunek. Drzwi zatrzaśnięto,
pociąg już z wolna wyrusza w trasę.
W wagonie pustka makiem posiała,
koła turkoczą, o czymś wciąż szepczą...
Spoglądam w okno, lecz wiem, na próżno,
już nie zobaczę ciebie w oddali.
Pociąg wciąż sapie, gwiżdże i śwista
w dal mnie unosi. A mi tak smutno,
tak dziwnie, miękko - łzy już na rzęsach
niczym perełki, tęsknota gniazdko
w sercu już mości. Tak bardzo bym
chciała,
byś znów był przy mnie. Byś mnie
przytulał,
zabawiał, rozśmieszał. Pociąg wciąż w
biegu,
pędzi i sapie, a ja wciąż myślą
wracam do ciebie... Widzę Twój uśmiech,
znowu idziemy w promieniach słońca.
Myśli, jak koła - ciągle turkocą...
Chociaż cię nie ma - wciąż ze mną
jesteś...
Ty-y dn : 25.02.2021 r.
/wanda w./
wandaw
Komentarze (24)
Za przedmówcą - dobrze oddane uczucia, choć już tylko
są wspomnieniem.
Miłość i tęsknota . Bardzo ładny wzruszający wiersz.
Pozdrawiam :)
Świetnie poprowadzony wiersz... czyta się z
przyjemnością... pozdrawiam serdecznie
Puenta wyraża wrażliwość serca wypełnionego miłością i
tęsknotą. Piękny wiersz, gratuluję nagrody. Udanego i
miłego weekendu:)
Bardzo wzruszający.
Witaj Wandeczko
zasłuzona nagroda, wspaniały wiersz,
Twoja Wena jest wyjątkowa, puenta porusza,
przytulam
:)
"Chociaż cię nie ma - wciąż ze mną jesteś..."- to mówi
wszystko.
Gratuluję Wandziu.
Witaj, Wandziu :-)
Przepiękny Wiersz. Aż trudno mi znaleźć słowa...
Całość wspaniała, ale najważniejsza chyba puenta :-)
Pozdrawiam ciepło :-)
Ładny i piękny melancholijnie wiersz. Dziękuję za
zamieszczenie go.