Trwaj chwilo!
Człowiek chciałby tę chwilę zachować –
Uśmiech słońca pomiędzy deszczami,
Gdy wiatr chmury przegonił i schował
I jest niebo błękitne nad nami,
Gdy ostatnie jesienne motyle
Barwną plamą ozdobiły wrzos...
Człowiek chciałby zachować tę chwilę,
Ale mija. Znów deszcz. Co za los!
Miałem w życiu ja chwile piękniejsze
I – bywało – że żyłem wspaniale.
Te opiewać by pieśnią, czy wierszem!
Tymi chwalić się mogę wam. Ale
Wtedy człowiek szedł naprzód jak taran
I nie ronił za pięknym dniem łez,
A dziś spostrzegł, że wtedy był baran,
Że zza pięknych chwil wygląda kres.
Już nie będę się nigdy czuł młodziej,
Zegar tyka mi nieubłaganie.
Całe życie coś od nas odchodzi,
Aż my w końcu odejdziemy sami.
Nasze życie to głównie rozstania,
A rozstanie to śmierci jest pół...
Chwil, przyjaciół i miejsc pożegnania.
Młodziej nigdy nie będę się czuł...
jastrz
Komentarze (19)
Tak Jastrzu nigdy nie bedziemy młodsi ale tylko
cielesnie na szczescie many wnętrze i wrazliwisc
:)
Zostawiam uznanie dla pieknej i poruszajacej
melancholii
Pozdrawiam
Sama prawda i całym naszym życiu. Śpieszymy się do
mety za którą nikt nam nie wręczy pucharu. Pozdrawiam.
I po co nam to doświadczenie życiowe nie myśmy o nim
bawmy się dopóki nasz okręt nie zatonie
weóciłem
myślę że krzemianka dobrze podpowiada
w
Już nie będę się nigdy czuł młodziej
jest średniówka jak w innych wersach
Piękny o doświadczeniu życiowym. Tak już mamy że
doceniamy to co przeminęło. :-))
Ponoć Szymborska,gdy otrzymywała zaproszenie na
spotkanie z wielbicielami,odpowiadała - Jak tylko będę
młodsza,na pewno się pojawię.
Kolejny świetny wiersz Jastrzu!
Pozdrawiam serdecznie:)
Wspaniały wiersz - w treści i w formie, rymy... super.
No niestety to co było nie wróci, a żałujemy nieraz po
czasie...mądra refleksja...pozdrawiam Michale.
Świetny wiersz...pozdrawiam z uznaniem :)
A rozstania to śmierci jest pół.
Mądre słowa.
Witaj
Czytam kolejny raz Twój wiersz i dostrzegam w nim
własne życie.
To jest dobry i mądry tekst Jastrzębiu.
Czasu niestety się nie zatrzyma,
przeszłość zostanie w naszej pamięci,
lecz nim nadejdzie już wieczna cisza,
każdym nowym dniem warto się cieszyć.
A młodość Michale można nosić w sercu,
wiek przynajmniej dla mnie nie ma większego znaczenia.
Bardzo fajny, refleksyjny wiersz.
Serdecznie pozdrawiam życząc miłego tygodnia :)
no proszę, nostalgia przemijania czasu, jak widzę
(raczej czytam) dopadła.....
w pewnym wieku TO zaczyna być normą...
wspominki.... żale..... i chęć zatrzymania....
pozdrawiam z nutką wrześniowej melancholii :)
ładnie płynie wyznanie