Tu gdzie było kretowisko...

tu kiedyś była rola...

kwitły rzepaki, wiatr giął łany zbóż
dziś stoją bloki, przedszkola...
i ja nie ten sam-no cóż!

tu kiedyś rosły sady

a „Wodnym Parkiem” była „Kaula” *
to tu miłosne serenady
młodzież śpiewała od rana

dziś

pędzą grzmiące kopciuchy
codziennie w tysiące koni
„Rąbin” jest jak kłapouchy...
ot moja namiastka ironii...

a nasze konie kare...
zjedli Belgowie, Duńczycy...
ach dzieje wy-dzieje stare
kto się z przeszłością dziś liczy...

(czy warto...?)

siadamy sobie przy grillach
pieczemy kiełbaski z marketów...
przejmować się minioną chwilą....
Rąbinem?**(Wyborczą Gazetą...?)

lub:

„Kinem Słońce”, „Żakiem”...
te, dawno wyparły videa...
dziś „Multi Kino” swym szlakiem
nowe nam drogi otwiera...

ja kocham ten Inowrocław
Solanek aleje zielone
lecz dzieci..., gdzie one odpłyną...
w jaką, kto powie mi, -stronę...?

2007

* dla niewtajemniczonych (mały akwen-duży staw),
gdzie wydobywano glinę do produkcji cegły, obecnie zarybiony
z przeznaczeniem jako zbiornik Ppoż.
** Rąbin, duże osiedle- blokowisko, miasta Inowrocławia

autor

rubin

Dodano: 2008-01-19 14:51:54

Ten wiersz przeczytano 544 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie