twarz

miliony portretów zawisło
w metalowych i drewnianych ramach
obwieszając świątynie
artystycznymi wizjami
na obraz i podobieństwo
żaden artysta nie znał Jego twarzy
ukrytej pośród plam
w jodełce z lnu
przeniesionej z trójwymiaru
w nieruchomą płaskorzeźbę

tylko w przypadku jednego zdjęcia
negatyw okazał się pozytywem
sto lat temu w ciemni
Secondo Pia skrzyżował
swój wzrok ze spojrzeniem Boga

ludzie zaczęli pytać o prawdę
a gdyby okazała się jedyna
nakazano by powiesić
wizerunek Boga
odtworzony techniką komputerową

inny niż w sklepiku z obrazkami
wyraz oczu ciemnych zamyślonych
oprawionych w głęboką ciszę
otwartych eksplozją światła
nie portretowy hebrajski nos
długi i wydatny
wyrwana życiu w biegu
cera gładka bez zmarszczek
na brodzie zastygła krew
strużkami biegnąca po czole
skręcająca długie włosy
rysująca skrzeplinami
ślad rzymskiego flagrum
prawe oko przymknięte
wciąż nosi tajemnicę cierni

twarz wymyślona przez artystów
przygląda się kolejnym badaczom
chętnym dowodzić jej prawdziwości
lub prawdopodobieństwa

autor

annapelka1

Napisany: 2014-01-19 Dodano: 2014-01-19 19:30:13

Ten wiersz przeczytano 566 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie