Twarze nick'ów
Wyjęłam z archiwum beja mój tekst napisany po bejowym realnym zlocie w Warszawie.
Teatrzyk, w którym nie znika twarz
nick'a'
Ona:
Czy Pan pamięta te wierszęta
w warszawski zaplątane meeting?
Bo ja do dziś niewypoczęta -
po tych emocjach, no i przy tym
tak mi się ładnie przypomina…
niezapomniana Kompanija!
On:
Owszem, pamiętam - konferansjer
miał niezły bajer! Jak i liryk,
który wytęża wyobraźnię,
by limeryczyć już po chwili.
Ona:
No! Konferansjer - o ty Karol!!!
Gęby się śmiały, no i oczy
i czas zbyt szybko galopował,
choć raut ten trwał i trwał - do nocy.
Było: gitarra!
On:
Mandolina!
Niedosyt słów, by oddać klimat,
by wspomnieć Wszystkich, no i wszystko.
Więc kłaniam się Poetkom nisko
i Męstwu również. Daję grabę,
za tę bejańską cud - zabawę.
Ona:
Na cito u Poety brzmiało…,
coś o piernikach… Daję słowo -
że same apetyczne ciacha…,
że tylko brać i konsumować...!
Do zoba! Biegnę głaskać foty -
najlepszy lek na smętki słoty.
Zaświadczam, że bej to realni ludzie, których część miałam zaszczyt poznać osobiście.
grusz-ela
Komentarze (34)
Lotko, wiem... Zanim pojechałam na ten warszawski
zlot, miałam podobne odczucia. Gdy spotkałam na żywo
"nicki", miałam wrażenie, że to starzy kumple i
koleżanki, jakbyśmy znali się tzw. kopę lat. To było
fantastyczne doświadczenie.
Pozdrawiam :)
Elu, też co pewien czas wracam do zdjęć i uśmiecham
się do kadrów. Takie kadry dokumentują nasz dorobek
chwil pełnych, radości, śmiechu i ludzi, z którymi
bywało po drodze.
Serdecznie... :)
Jeśli portal rzeczywiście ma zostać zamknięty, może
warto zorganizować jakiś "pożegnalny" zlot?
Nigdy na bejowym zlocie nie byłam, ale i tak mam
wrażenie jakbym Was znała, przez Wasze wiersze,
komentarze staliście się bliscy...
A teraz ktoś chce zamknąć okienko w którym mogliśmy
się "zobaczyć" :-(((
Przykre, nie do uwierzenia...
Gdzie ja się teraz podzieję?!
Nie potrafię sklecić niczego bez błękitnego tła,
uczyłam się od Was, od Ciebie, Zosiaczka, od wielu,
wielu innych...
Serdecznie pozdrawiam.
Elu i ja często głaskam foty i tulę do siebie piękne
wspomnienia.
Pozdrawiam cieplutko
Eluś, Mgielko, uściski:)
Mily, ja też. I śp. Minawię, i Remika....
Sturecki, dziękuję bardzo. Mnie tu mało, odkąd zmarła
bejowa Alinka, moja wielka przyjaciółka. Wraz z Jej
odejściem zatrzasnęło się coś we mnie. Ale postaram
się tu zaglądać, aż do końca. Pozdrawiam
I ja poznalam bardzo sympatyczne i cieple odoby i mam
nadzieje na kolejne spotkania. Pozdrawiam cieplo Elus
:)
Ja też się bardzo cieszę, że Cię poznałam i Ewkę i
Karola i Krzychno z Hanią, Terenię, Marysię, "szaloną"
Elenkę, Waldusia "ściemniacza" i jego Jadzię, która ma
złotą cierpliwość ;), Norberta z żoną i jeszcze kilka
innych naprawdę fajnych osób :)
Obraz nostalgicznej rozmowy dwóch postaci, która toczy
się w kontekście wspomnień z internetowych spotkań
literackich. Zręcznie odzwierciedla atmosferę tych
wydarzeń oraz wyraża wdzięczność i szacunek dla
uczestników.
Dziękuję za słowa otuchy ... Będę tu do końca.
(+)
Karolku, byłam na dwóch:) - w Warszawie i w
Szpiegowie. Inne zbyt daleko dla mnie - logistyczne i
czasowe względy. Ale może jeszcze kiedyś, gdzieś... I
oczywiście że o Was pamiętam. Bardzo serdeczna ta
pamięć fajowych ludzi:)
Bodku i ja Cię serdecznie pozdrawiam. Podzielilbys się
tym plackiem, bo zapachniało? :)
Miły, jakże miło było poznać Cię osobiście - Warszawa,
potem Szpiegowo... Piękne chwile i wspomnienia, no i
zdjęcia autorstwa... Wiadomo :) Mam nadzieję, że
jeszcze kiedyś, toż "góra z górą... ale człowiek z
człowiekiem...
Pozdrawiam serdecznie:)
Zosiak, było trochę relacji. Miło, że pamiętasz:)