Tylko poczuj...
Nie do końca przemyślana końcówka. Pod wpływem chwili i optymizmu.
Żyję, oddycham, widzę...
Czy tak jest na prawdę?
Nie...
Ja nie żyję,
bo nie wiem co to znaczy.
Oddycham?
Być może.
Widzę?
Nie, nic nie widzę,
Bo rzeczy prawdziwych
Nie da się zobaczyć.
Miłości, nie widzę
Choć ją czuję...
Przyjaźni też nie widać,
Choć równie mocno ją czuję...
Ciągle..
Czuję że nadzieja wygasła
Choć jej też nie widziałam
Uczucia ze mnie uciekły
Nagle...
Przestałam czuć.
Przestałam żyć.
Przestałam oddychać.
Przestałam widzieć.
Tuż po urodzeniu...
Wiem...
Zacznę czuć.
Nie powstrzyma
Mnie nic.
Absolutnie nic...
Świat zbyt słaby jest, by zabronić mi...
... ŻYĆ
Wiara, że dopiero kiedy jesteśmy "nad" stajemy się ludźmi...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.