Udręka
Nie raz myślimy co w nas jest na dnie
A nawet sokół tego nie dojrzy
Smutek tych uczuć oczy zamglone
Zmęczenie widzi kto w oczy spojrzy
W ogóle czy warto tym się przejmować
Przecież optymizm najlepiej stworzyć
Smętne więc myśli pod ziemie schować
Radosne powoli życie ułożyć
Nie ważne kłopoty że latka płyną
Choćby chwilami bądźmy my w chmurach
Cieszmy się każdą płynącą chwilą
A dno dnem będzie my bądźmy w górach
Nam będzie w szczęściu tam niebo dotknąć
Można popatrzeć z góry nie z dołu
Miłość zwyczajnie po prostu popchnąć
Unieść się dając dobremu słowu
autor
poeta33
Dodano: 2017-01-30 11:47:55
Ten wiersz przeczytano 745 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
sprawdzimy gdy dotrzemy do góry .. ponoć stamtąd
lepiej widać ..
Interesująca refleksja.
Zatrzymała mnie ta refleksja... "a dno dnem będzie my
bądźmy w górach". Podoba mi się, pozdrowienia :)
Życie bywa niekiedy trudne.Pozdrawiam
Bardzo przyjemny wiersz :)