Ukojenie duszy
Wiosenny kwiecie w porannej rosie,
Budzi Cię ze snu promienne słońce.
Wonnym zapachem pobudzasz zmysły,
Uwodzisz także swoimi barwami.
Stoisz samotnie przy polnej drodze,
Smukły i drżący na cichym wietrze.
Czekasz na deszcz w palącym słońcu,
By deszczu kroplami męki zakończyć.
autor
papa
Dodano: 2004-08-02 13:06:35
Ten wiersz przeczytano 615 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.