Upadanie

Świetny przekład, potrzebna refleksja do przemyśleń i
powrotów, pozdrawiam serdecznie.

Wiersz zrobił na mnie duże wrażenie.
Wrócę do niego.
Pozdrawiam serdecznie.

janusze.k - może coś w tym jest, że spoiwem
społeczności która jest trwała poprzez pokolenia jest
sobie wzajemnie wyrządzona krzywda i obustronne
przebaczenie.

tak jakby rozpacz Judasza po zdradzie a przed
powieszeniem się.

Lisa Hannigan to głos wysokich lotów. Opowieść jest
bardzo irlandzka. Kto był po gorszej stronie świata
wie co to pólnocne dzielnice, ogrodzenia między
szeregowcami, płonące samochody, wybrzeże portowe.
Historia jest zawsze dobra jak dobrze się ją
śpiewa...jak 'Hej Joe' Hendrixa, co to ucieka przed
prawem do Meksyku.

Świetny.

Bardzo lubię taką poezję. Bo to poezja - w każdym
razie dla mnie. A że śpiewana, że indie folk... (a
może być też np rock) - to tym bardziej.

A przede wszystkim Twój przekład wzbudził moje
zainteresowanie Panią Lisą, bo przyznam ze wstydem, że
niewiele o niej wiedziałem... teraz sobie słuchem jej
pierwszej płyty "Sea Sew"

Pozdrawiam i dzięki.

Tak bywa - strasznie paskudnie. Na szczęście jest to
wąski margines.

Cały nasz bieg to zwykłe czołganie- oj, coś w tym
jest.

Ładnie opisany sen z piekła. I ns ziemi często
biegniemy szybko, zbyt szybko, Czy po to darowano nam
życie.

Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia