Utrata
Szczęście daje radość, goi duszy rany,
Wypija żal i boleść
Jak rosę promyk słońca ranny.
To wszystko mi na krótko dałeś,
Bym z tego czerpała do woli,
Lecz mi to zabrałeś-
Czy wiesz , jak to boli?
Za chwile szczęścia trzeba płacić,
Nie można bez przerwy sie szczęściem
bogacić,
Zapłatą za szczęście jest smutek i żal,
Utrata miłości co odeszła w dal.
autor
milcia
Dodano: 2004-10-10 11:50:32
Ten wiersz przeczytano 487 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.