uwierzę...
przyjacielowi...
za twój uśmiech co
rozjaśnia mą codzienność
słowa ciepłe które
wprost do serca mego płyną
za znoszenie mych
humorów za ich zmienność
dobroć...piękno duszy
które mnie bogatszą czynią...
pozwalasz myśleć że
radość przyjdzie z wiosną
że moje zwątpienie
w tęczowe barwy czas ubierze
być może świt zapłonie
jasną dla mnie zorzą
dobrze że jesteś
i zostań jeśli możesz...
dziękuję za
wszystko...
autor
zwyczajna kobieta
Dodano: 2008-04-05 00:06:12
Ten wiersz przeczytano 597 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Dobrze mieć przy sobie przyjaciela, który pociesza w
chwilach smutku, możesz się podzielić z nim radością,
która Cię spotyka. Piękny to dar umieć być wdzięcznym.
Nie kazdy to potrafi. Częściej dzisiaj spotykamy
postawę, że "to się MI należy".
Przyjaźń prawdziwa i szczera... oddana. Wiersz
właśnie tak odbieram.. wdzięczność i oddanie.
Pokazujesz tak ładnie i wyliczasz wszystkie dobre
strony swej wdzięczności za wszystko co należy do
szczęścia,że trudno się oprzeć pokusie,aby stwierdzić
że macie odmienne charaktery i z tym jest Wam dobrze.
Wiersz jako dziękczynny,a zarazem super..
Twoje wiersze są pełne kobiecego ciepła jak mało
które. Jeśli to przyjaciel to nie musisz prosić by
pozostał, bo on na pewno będzie zawsze gdzieś obok dla
wsparcia.