uwięziona

Skłania ku refleksji
Miłego wieczoru

Ładny i dobry wiersz.
:)

ładny wiersz ...ale wieje chłodem
pozdrawiam cieplutko

to co nas blokuje niechybnie mamy w sobie Dobry wiersz
Danusiu Pozdrawiam serdecznie:))dziękuję za wizytę u
mnie

aż mnie zmroziło
Pozdrawiam serdecznie

Wywołuje refleksję nad życiem. Egzystencjalny chłód
niekiedy zagradza drogę ku szczęściu. Podoba mi się
ten bardzo sugestywny przekaz. Pozdrawiam Ciebie
demono Danusiu bardzo serdecznie i proszę zajrzyj
czasami na mój skromny profil. Szanuję Twoje komenty i
pozdrawiam serdecznie na miły wieczór:-)

Dobry wiersz. Czasem trudno przebić się przez
zmarzlinę uczuć, uprzedzeń,.....
Pozdrawiam.

Ładny wierszyk .. ja osobiście starałbym się uczuciem
stopić taflę lodu ..

a tak żyć na dłuższą metę się nie da...
gdy umiera dusza,(o ile umiera) umiera i ciało

Ładna miniatura... Czasem nie sposób się przebić przez
lodową warstwę.
Serdeczności:)

kraina wiecznych lodów - jako symbolika chłodu
uczuć... bardzo smutna refleksja.

bardzo trafnie napisane, nie wszystko przetrwa zimę,
wielu zostanie w niej na zawsze

lód w uczuciach... tak odbieram,

ciekawa miniaturka;)

Mam nadzieję, że autorka mi wybaczy ale wiersz
przypomniał mi piękną bajkę dla dzieci" Kraina Lodu"
gdzie Anna wyrusza na wielką wyprawę, by odnaleźć
swoją siostrę Elsę, której magiczna moc uwięziła
królestwo Arendelle w okowach wiecznej zimy. W
poszukiwaniach towarzyszy jej Kristoff, przed którym
górskie szlaki nie kryją żadnych tajemnic i jego
lojalny renifer Sven. Podczas misji ocalenia królestwa
przyjaciele zmierzą się z surową pogodą, napotkają
niebotyczne góry, tajemnicze trolle i zabawnego
bałwana o imieniu Olaf.

Piękno lodowe, ładne wersy :) pozdrawiam