Viszontlátásra...!
Wiem, że bez sensu...
Ja chciałam ci tylko powiedzieć... Och tak,
już i tak za dużo mówiłam! Ale ty nie
słyszałeś...
Chciałam tylko powiedzieć ostatnie kilka
słów. Pozwól mi...
Nie czuję żalu do ciebie... Czuję tylko
żal, z powodu tego, co było. A może raczej,
tego, czego nie było...! Nigdy nie miało
szansy się dziać? Może za mało się
starałam? A może to przez ciebie - ta twoja
okropna obojętność...
Ale cokolwiek teraz powiem, i tak to nie
będzie miało sensu. Przepadło! Wszystko
wpadło w otchłań czasu, który mija
nieubłaganie...
Żegnaj. I dziękuję... Za każdą odrobinę
radości.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.