Wahanie
Przyszła nagle, jak huragan
Zburzyła dotychczasowy ład
Tęczą barw pozwoliła
Odkryć na nowo świat
Namiętność
Odeszła, ze spuszczoną głową
Dziwnie zawstydzona
Juz nic nie podpowiada
Już nie jest wzburzona
Rozwaga
A on siedzi w kącie
Cicho, zamyślony
Milczy, nie wiedząc
Czyją wziąć stronę
Rozum
Czasem nie wiadomo, czy lepiej że rozum milczy czy też nie...
autor
Małgorzata K.
Dodano: 2011-11-16 10:16:15
Ten wiersz przeczytano 650 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
A rozum niech siedzi cicho w kącie i.....się smuci!!
piękny wiersz++++++
Pozdrawiam serdecznie :))
Milczenie jest głosem duszy.
Z tego wszystkiego to nigdy nie wiadomo do
końca,wątpliwości i tak pozostaną...Podobno najlepiej
kierować się zawsze sercem...Bardzo ładny
wiersz...Pozdrawiam serdecznie...
super-to odwieczna walka mądrości nad głupotą
Do tej trójki dodaj milość,będzie pozłacana kareta:)
Pozdrawiam serdecznie+++
Ciekawe rozważania. Popraw literówkę powinno być
"wziąć". Pozdrawiam.
ano tak, ciekawie:)
Pięknie wyrażone ...
Nie możesz często dojść do ładu
z rozumem, gdy przemawia serce.
Tu słodycz a tam głos rozsądku
burzy się przeciw takiej męce.
Co lepsze też nie wiem. Wiersz ciekawie zbudowany.
fajnie skomponowany wiersz, jasno i czysto prowadzi do
refleksji
Piękny - wzbudza do refleksji. Cieplutko pozdrawiam +
zostawiam