warmoński śpiew ocuconych

wpatrzony w mgły niechętnie wyciąga dłoń
ilekroć Ty niczym kropla wodospadu ulotną chwyta toń
tak słońca blask w księżycu wieje czyjś głos
odbicia swych pejzażów skrywają zieleni noc

tańcząc korowodami ulice szły
łykając śmiech płacz i szczere sny
tykały bomby w serca wszczepione
a Ty siedziałeś a włosy miałeś orzechowe

plamiły uszy tym co zjadały
godziny chwile dni lata sie cofały
skrzydlate zwierze z twarzy podobne
modowe pustki w sieciach zamokłe

autor

majk

Napisany: 2013-06-20 Dodano: 2013-06-20 16:50:59

Ten wiersz przeczytano 655 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie