Warszawa

Gdy przybylem do Warszawy raz pierwszy,
Czułem się jakiś taki mniejszy.
Czułem się niczył człowiek ze wsi,
Niczym mrówka do człowieka!

Byłem jednak w naszej stolicy,
Pełnej różnych ludzi, pięknej okolicy.
Ludzie tak dziwnie na mnie patrzeli,
Jakby mieli przed soba Nieprzyjacieli !

Prawda jest taka, że czułem się nie swojo!
Jak bym wbiegł na te przysłowiowe bojo !
Każdy tempem takim niczym bieg
Jak by to dla nich był lek!

Gdy siedze w metro ludzie jak w kinie,
Nie wiem o czy myslą, może o rodzinie ?
Każdy zamyslony, zamaskowany niczym kameleon
zamaskowac sie potrafią a ja mam z głowy melon!

autor

peperoni92

Napisany: 2007-11-28 Dodano: 2007-11-28 22:03:13

Ten wiersz przeczytano 574 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie