Wczoraj i dzisiaj…
Czy pamiętasz…?
jak to było wczoraj
kiedy badawczo patrzyliśmy na
siebie
z niedowierzaniem i dystansem
cedząc każde usłyszane słowo
aby uchwycić prawdziwość
osobowości
prześwietlaliśmy każdą odbieraną
myśl
aby zrozumieć ich sens przekazu
powoli bez pospiechu krok po kroku
nie słuchając
innych głosów
zbliżaliśmy
się do siebie
z dwóch
odległych światów
powierzając
swoje tajemnice
i serca
rozpalone miłością
A dzisiaj…
oczy zapłonęły pełnym
blaskiem
bo dostrzegły w nich
siebie
usta przemówiły ciepłym
głosem
bo zapragnęły mówić do
siebie
a my poczuliśmy
wypełnienie
pragnąc siebie do pełna
czas stał się
sprzymierzeńcem
dając nam
siebie dla siebie
wypełnił serca
pragnieniem
a w dusze wlał
tęsknotę
odkrył
zapomniane marzenia
i pozwolił nam
mieć nadzieję
A jutro…?
chciałbym aby dzisiaj
trwało i jutro…
pozwól aby tak sie stało....
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.