Wiara
miałem problem z klasyfikacją tego tekstu wpisałem bez rymów ale........... także bez pewności :)
Zapalone iskrą nadziei, blednie zapada się
w sobie
Niepełne i zasklepione w czerwcowym
blasku
Spada, kaskadami znaków zapytania
Ciepłym deszczem niedomówień
Wtedy, w zamkniętych dłoniach podaję je
Tobie
Drżące i niepewne
Niecierpliwe w wieczności oczekiwań
Nietrwałe, jak słowo kocham spisane na
piasku
Wystarczy jeden oddech
Zbyt ciężki, by się zagubiło
Pośród słów co nigdy padać nie powinny
Ufać już nie chcąc – Tobie
zaufałem
Oddając swe serce aby w Tobie biło
15.06.2009
Komentarze (6)
Myślę ,że to wielkie szczęście mieć serce kogoś kogo
się kocha ,a zarazem wielka odpowiedzialność ,aby nie
zawieść jego zaufania...Słowa z wiersza zostają w
pamięci .
No po prostu pięknie,co za wyznanie dla ukochanej...
pozdrawiam :)
Gdy życie zakrywa los uczucia a miłość jest wielka
oddajemy serce bez wahania Miłości bo nigdzie więcej
być nie może tylko tam, jak wtedy, jest najpewniejsze
miejsce.Piękny wiersz wzruszył i zachwycił mnie
Wyrazy uznania:) Duży plus Dobra poezja
Jak można nie pokochać takiego autora.+
Dawno nie słyszałam tak urokliwego wyznania. Adresatka
musi być osobą wyjątkową i tak jak nadawca bardzo
wrażliwą. Przepiękny wiersz zapada głęboko w serce.
Wiara jak odbicie w lustrze bedzie tak przejrzyste i
głebokie jak nasze spojrzenie....zaufaj
sobie....pozdrawiam....