Wiatr
co najmniej raz w roku zdarza się taki wiatr
Łamie kanony statyki
Porywa myśli w wirze zachłanności
Kładzie lasy
Przysparza kłopotów
Pogrążając w mroku
odcina od wieści o wybrykach ludzkości
Wymiata uczucie spokoju i dostatku
pozostawiając rozpacz bezdomności
Ptaki podrywa do szalonych akrobacji
Jak atleta wywraca drogowskazy do nieba
Po nim przychodzi cisza
wyczerpania
ukojenia
Potem
jeszcze bardziej szalona
autor
Pliszka
Dodano: 2007-01-13 14:02:50
Ten wiersz przeczytano 503 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.