Wieczność
"Sama w klatce wieczności jak ptak, który
wędruje w nieznaną dal...
Dążę ciągle tą samą drogą bez celu. Nie
mogę zatrzymać czasu,a życie mija mi przed
oczami bez marzeń... pięknych snów.
Czy to wszystko co czuje ma sens?
Niewiem...
lecz jak zmienić los, gdy klatka jest
zamknięta...?"
autor
KacZusZka:**
Dodano: 2006-05-08 21:44:01
Ten wiersz przeczytano 1141 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.