Zmrożona
dawnostrojna koralem
skulona w beznadziejach
czekała już tylko na
ostatniego wybawcę -
sen wieczny
uparcie
aż tu
ten jeden
ni stąd ni zowąd
z wczorajszym kwiatkiem
w dziobie jak nie ćwirnie
no nie
wymiękła
autor
Rozalia3
Dodano: 2022-12-08 19:06:56
Ten wiersz przeczytano 1344 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Dziękuję pięknie Isana, mariat i Tessa za przeczytanie
i słowa:)
Pozdrawiam Was serdecznie i życzę spokojnego, dobrego
wieczoru:)
Pięknie Rozalio i zaskakująco, serdecznie pozdrawiam.
Ps. Masz rację w komentarzu, kobiety jeżeli chcą to
wiele mogą :)
... i
odnowa Polska Ludowa
zatem
wszystkiego najlepszego
Miłość potrafi zaskoczyć.
Pozdrawiam serdecznie
Dziękuję serdecznie wszystkim gościom za miłe
odwiedziny i słowa pod wierszem:)
bort - no jasne,że mógłby;)
Pozdrawiam Was bardzo ciepło i życzę miłej, spokojnej
niedzieli:)
Super! Bardzo mi się podoba a to zakończenie
niesamowite :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Świetne to "wymiękła", z podobaniem dla całości
przekazu.
Fajne zakończenie+
Puenta rozbraja:):)
Zabawnie, sympatycznie i z fajną puentą. Miłego dnia
:):)
Świetny i nietuzinkowy.
Myślę, że klimat mógłby też być np radosny :)
Pozdrawiam ciepło, Rozalio :)
Pięknie się skończyła ta miłość :)
No nie wymiękła.
Zamyśliłam się
Dobry, refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Nigdy nie wiemy, co nas czeka.
Życie pisze różne scenariusze, często z bardzo dobrym
zakończeniem.
Miłość jest napędem życia.
Piękny wiersz o miłości.
Pozdrawiam serdecznie