Wierność

Nie zamykaj oczu, kiedy nie wiesz, co powiedzieć
Nie trwoń pocałunków pustych innemu pisanych
Śmiechem prawdy nie utopisz, kiedyś wszystko wiatr odkurzy
Kiedyś zagoi poukłada zrozumie
I łzy wyschną z twarzy zniknie obojętność
Może przeprosi a może nie będzie, za co
Kto wie ile łez z Tobą wypłaczę, a ile będzie miało imię Twe
Ile wypowiem słów parami rzucanych na wiatr
Wszystko dziś jak niebo gwieździste zamglone
Jak szum wiatru na łące trawy młodej nie skoszonej
Po cóż optymizm, po co nadzieja ludziom zatknięta do kapelusza
Żeby łatwiej było iść czy się podnosić
A może po to by nie zmarnować tego, co prawdziwe
Choć nie łatwe, lecz szczere znalezione po latach jedyne
Kiedy brak mi uśmiechu przytul mocno nie wypuszczaj
Wtedy nigdy się nie poddam choćby świat przyszło pokonać cały
Dla Ciebie wszystko ja cały z duszą w komplecie
Tylko Mnie Kochaj Aniele mój jedyny

autor

Szczensciarz

Napisany: 2007-05-03 Dodano: 2007-05-04 20:29:04

Ten wiersz przeczytano 481 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie