***
Zamknąć się w swoim
Małym świecie
Nienamacalnym
W sto siedemdziesiąt sześć
Dziewiędziesiąt dwa
Na siedemdziesiąt
Na dziewiędziesiąt siedem
Bez tłumu ludzkości
Tylko własna przestrzeń...
Beztlenowa łąka wyobraźni...
Bez kwiatów...
Bez drzew...
Takie pusto-pełne
Sama ze sobą
I ja...
I moje myśli...
I wszystko...
I nic...
I bezdrzewnie...
I po co,
Jak bez Ciebie?
Dziękuję Ci, że jesteś przy mnie i dzięki Tobie mam siłę by nie zamykać się już w sobie...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.