**

Nad liściem łopianu
Pochylił się dzień.
Słońce złoto-krwiste
Uśmiechy śle
Ja strudzony wędrowiec
Ocieram pot ręką,
Co tworzy nowy ład.
Powoli wdycham
Powietrze rozedrgane,
Pachnące miłością i uwielbieniem.
Zapadam się w bezmiar puchu
I płynę w senność bogatą,
W iluzji zwiewny szal.
Dobiega do mety kolejny dzień,
A noc rozkłada czarny parasol
I tylko w oddali
Pies wita ujadaniem
To co nagle marzeniem rozbłysło
I ginie w jednej chwili.

autor

raymoondka26

Dodano: 2011-08-31 23:34:09

Ten wiersz przeczytano 367 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie