Wierszy nie pisze się w niebie
Już do Ciebie wychodzę
drzwi skrzypnęły radośnie
róże kupię po drodze
serce kąpie się w wiośnie
Już pod stopami schody
wydają dźwięki miłe
w każdym zaklęta słodycz
nadludzką daje siłę
Jeszcze ostatnia prosta
już w oknie widzę Ciebie
więc kończę wiersz i kropka
ich nie pisze się w niebie
Komentarze (9)
nie wiadomo....możne i tam jest miejsce dla
bejowiczów...pozdrawiam...
Och, jak miło słyszeć, niecierpliwość kroków,
głos pełen uczucia, co przyspiesza bicie
serca, w słodkich tonach....
Witam. Miły, sympatyczny wiersz. Pozdrawiam.
Super! Przed randką mieć czas na twórczość, to duża
sztuka :)..M.
bujamy w obłokach i piszemy wiersze
Pięknie zakończony. A co dalej, to sam sobie dopowiem.
Pozdrawiam:)
kto wie...lecz widzę że niebo już jest i nie można
marnować ni chwili...
jakaż szkoda, że się nie pisze... wiersz bardzo dobry,
pozdrawiam :))
Mam cichutka prośbę - zmień trzecią strofę, by
zaczynała się też od: "już" - będzie anafora ;) np. /
Już w oknie widzę Ciebie
jeszcze ostatnia prosta
ich się nie pisze w niebie
więc kończę wiersz i kropka/ zrobisz jak zechcesz.
Pozdrawiam