Wilkiem
W mroku nocy w wilka się zamienię
Smutek swój wyjawię, wszystkie duszy
cienie
Wyjąc do księżyca zapomnę to brzemię
Jak miłość do ciebie dawała cierpienie
W mroku nocy w wilka się zamienię
Smutek swój wyjawię, wszystkie duszy
cienie
Wyjąc do księżyca zapomnę to brzemię
Jak miłość do ciebie dawała cierpienie
Komentarze (2)
Ładna miniatura - dużo smutku w tak niewielu
wersach... w blasku księżyca można odnaleźć piękno ...
czego życzę
Obyś ukoiła te wszystkie cierpienia, tego ci życzę ;)