Wróg
W cieniu swoich pragnień
Ze strachem w sercu,
Obwieszeni nocą,
Przez gąszcz własnych,
Ubrudzonych krwią
Myśli patrząc...
... szukali wroga ...
We wnikliwym spojrzeniu
Ich,
Styczniowy śnieg padał ...
W uszach wiatr nadmorski
Wiał i ich ustami
Szeptał...
... wróg ...
Czołgając się
W źdźbłach rozterek
Tnących ich twarze i dłonie,
Dotarli do polany
Tak pięknej jak ich marzenia...
Nadzieja czoła im podniosła
By niebo ujrzeli
I w milczeniu
Dusza się przeżegnali...
... wtem wdał się świst wątpliwości
pędzących z prędkością pocisku
uderzających w zamyślone głowy
i spragnione wolności serca...
... wróg, zebrał żniwo ...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.