Wróżba świętego Kapłana
kiedy zatrzymasz w świętym gaju
gdzie mrok z nadzieją się kołysze
przystaniesz z różą
w głębi czasu
by Kapłan dotknął twoją duszę
pochylisz głowę nad strumieniem
jak z głębi szmerem uspokaja
wtedy Apollin przyśle Kruka
by cię już odtąd poprowadził
Kapłan zaś różą medytacji
tajemną magią znamię w sercu
odciśnie dłonią pełną łaski
w klepsydrze czasu
już na zawsze
w proroczych słowach cię otworzy
w kamiennych Mitrach
w pentagramie
pod skrzydłem wiary wzniesiesz ducha
jak gołębica
ku hosannie
........................................
autor
Wiolonczelistka
Dodano: 2008-02-06 10:07:26
Ten wiersz przeczytano 956 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
bardzo wzniośle proste opowiadanie. czesto spotykam
sie z przesyceniem w wierszach, autorzy skaczą z
jednej metafory do drugiej, a czytelnik musi doganiać
fakty. a tu...
bardzo ładny, wyważony wiersz tudzież... "z klasą"
Opinię w wyrażę w trzech słowach: To jest piękne,
gratuluję
Wiersz jest napisany w oparciu o wierzenia z mitologii
Greckiej o Apollinie i Kruku..Ta historia jest raczej
smutna. Apollin chcial sie napic wody i wyslal kruka
po wode, on odlecial i wrocil z pustym pucharem i
usiadl w gaju na drzewie figowym. Apollin go ukaral i
kazal pilnowac przez Hydre, wiec wyslanie kogos po cos
przez kruka jest pelne zlosliwosci i nigdy to nie
bedzie spelniona taka prosba........! i mnie tu cos
nie gra w tym wierszu....!
Bardzo dobry wiersz.Choć tematyka poważna wiersz lekki
i melodyjny. W wierszu ukryta jest pewna tajemnica.
Ciekawe metafory.
Wiersz posiada swój rytm i klimat (ach jak ja to
lubię) i forma b. dobra. Brawo!!!
zauważyłam dwie róże w wierszu... jedną, którą
trzymasz w dłoni przychodząc do kapłana a drugą
otrzymujesz w medytacji wraz ze śladem w sercu:)
Pisze Pani piękne wiersze. Takie prawdziwe i...
nazwałabym je szczerymi. Wydają się odbiciem duszy,
wyzwoleniem i wytchnieniem w wirze codziennego,
nieprzemyślanego życia. Bije z nich artyzm i
natchnienie.
Sama magia i ulotność doskonałości nadprzyrodzonej.
Wiersz posiada silę ponad czasową i eteryczną moc
oddziaływania na emocje i jest taki pozazmysłowy.
D->>--
Pięknie napisany wiersz z trudnej tematyki
jaką jest wiara ( Dogmat) Temat głęboki jak morze,
pozostawiam bez komentowania.
Interesujący i bardzo ciekawy wiersz ;) Daje do
myślenia, ukazuje prawdy.
Jak zawsze piękne słowa. Nie ma co się przejmować,
krytyka zawsze boli, a szczególnie ludzi bardzo
wrażliwych. Nad składnią zawsze można popracować.
Ważne jest jednak to, że Twoje wiersze budzą emocje, a
tak prz okazji chciałabym byś napisała coś nie tylko o
miłości...pisz dalej...
oj pani się nie będzie zachowywać jak dziecko - toż
cóż to za problem wcielić w życie konkretne rady? nie
potrafi pani poprawić wiersza? w tym wypadku równa się
to brakowi zdolności posługiwania się językiem - w to
nie wierzę...
Pozegnania sa zawsze przykre , ale jesli ma to pomoc
w czym kolwiek to....Nie umiem ocenic tak naprawde
tego magicznego zetkniecia dwoch dusz , ale mysle ze
czas mi cos podpowie , a moze mistrz znowu nakresli
znaki ??? A Twoje odejscie przewidzialam dawno
temu....Jesli jestes kobieta , to jestes jak kwiat ,
ktory zawsze zwracac sie bedzie do swiatla , bedzie
potrzebowac slonca aby sie rozwijac.... BB
To bardzo osobisty wiersz ,przeciez to jak dziecko
dlaczego masz w nim cos poprawiac Ty tak czujesz i nie
pozwól sie sprowokować.Nie odchodź z beja ,bedzie
Ciebie i Twoich wierszy brakować.
Tajemne słowa błyszczą wielkością dla maluczkich. lecz
gdy wyobraźnia pracuje wielkość kamienia na głowie się
czuje.