Wspomnienie
Smętne wieczory w pustej rozmowie
podrzucają zdjęcia i portrety
Zapadam w letarg, pustkę mam w głowie
z ukrycia podziwiam Cię wtedy
Nie odmawiam nigdy mocom destrukcji
rozbijam się o fale wspomnień
co u Ciebie? - Oddaję się dedukcji
rzadko wypadając poza błędu promień
Krótkowzrocznie patrzę na jutro
bezszelestnie czekam, więdnę Mój Boże
poza światem żywych. Trudno
lecz tęsknota wypalić się nie może
autor
Slooniu
Dodano: 2012-10-22 00:05:58
Ten wiersz przeczytano 520 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
taka tęsknota może przerodzić się w obsesję...
ciekawy, refleksyjny wiersz
wielka tęsknota nie może trwać "wieczność" wszystko
ma swój początek i koniec zacznij nowe życie !
pozdrawiam;)
Nie może, to fakt, jak również i to, że nie może być
treścią życia:)Pozdrawiam.
Może, może! - zacznij żyć na bieżąco swoimi sprawami.
pozdrawiam.