wspomnienie o tym czego zawiele...
bratu
jeśli to czytasz proszę wybacz
wiem że gdybanie ludzi drażni
ja już nie muszę nikim bywać
ani przemęczać wyobraźni
tutaj nie każą z wiarą czekać
nie ma miłości z nienawiści
jest tylko droga od człowieka
przez niesmiertelność do najbliższych
do ich pamięci i usmiechów
więc śmiej się pośród płaczu zniczy
bo wierz mi bracie że bez grzechu
nie można z życia się rozliczyć
autor
z nick-ąd
Dodano: 2017-10-31 21:15:08
Ten wiersz przeczytano 582 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Ciekawy i przyjemny dla
zmysłów tekst, z wyśmienitą
refleksyjną puentą.
Pozdrawiam.
Z serca napisane, pozdrawiam :)
dobry wiersz
takie wiersze chce się czytać.wielokrotnie
Piękny!
prawda co ksiądz by robił w konfesjonale
a co z piekłem i diabłami dobry wiersz
przyszłam do Ciebie przeczytać wiersz :)
przeczytałam z podobaniem
Dobra puenta.
Pozdrawiam
Bardzo ciekawe i wartościowe w przesłaniu :)
Pozdrawiam serdecznie +++
i Mądrze. Ostatnio rozpisałeś się Autorze i bardzo
dobrze :)
Pięknie.