Wśród subtelnych
Wiatr wschodzi
i zachodzi
jak czucie bicia serca
cud doznawania
ja potrafię widzieć
twe oczy niech przyjdą
i wymarzone przestrzenie
lubię miejsce w środku
kochając też
koniec miłości
czekając moment
niech nie ucieknie
aniele w mnie proś
o lekarstwo daj wolność
dźwigam sumienie
by poruszać granicami
oto wszyscy ludzie
są częścią wieczności
dusza to doznaje
jakby istniał bezkres
a każdy rodzaj
tego co szuka się
ma innych stróżów
może to bogowie albo hierarchie
dają różnorodność szczęścia
czy zdobyć piękno wyjawiane
ważne skarby niejedyne
które pragniemy wnętrzem
aż wojna o promień ze nieba
walka o pożytek z wspierań
jakby nas dwoje przetrwa
Komentarze (33)
Podoba mi się i to bardzo :) Pozdrawiam serdecznie +++
Wiele dobrego,pozdrawiam :)
A wszystkich nas łączy nadzieja:)
dobrze jest zdobywać skarby niejedyne,które dają
różnorodność szczęścia...pozdrawiam...
Spokoj bije z wiersza :)
"Wiatr wschodzi
i zachodzi" ładne to :)
Miłego dnia.
Witaj,
dziękuję za uznanie...
Nasze /tak różne/ doznawania mają czasem też , jak ta
dusza absolutny bezkres...
Serdecznie pozdrawiam.
Piękny wiersz o nadziei ...
...wszyscy dźwigamy sumienie, choć nie wszyscy
zauważają jego obecność...a ono wzmacnia w suszności,
karze w nieprawości....choć w uczuciu potrafi
subtelnie wnętrzem wstrząsnąć i serce poruszyć...
pozdrawiam serdecznie
Walczmy o przetrwanie, miłość nadzieję i uczucia z
wiarą u boku. Pozdrawiam serdecznie:-)
Ciekawy filozoficznie wiersz. Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo filozoficzny wiersz którym zatrzymujesz
Pozdrawiam serdecznie :)
Miłość,szczęście,nadzieja,to to co wiąże dwoje
ludzi,to cud doznania,które pragniemy wnętrzem.Bardzo
filozoficznie.Pozdrawiam.
oto wszyscy ludzie
są częścią wieczności
dusza to doznaje
tak, to prawda i każdy z nich pragnie szczęścia... :)
Miłość ma różne oblicze, czasem jest targana wiatrem,
czasem bywa trudna, ale zawsze jest dla nas ważna.
Pozdrawiam serdecznie i życzę, by ona była jak
najpiękniejsza:)