Wszystko co kocham

Jesienią nie zostawiam mokrych śladów.
Unoszę się trzy cale nad chodnikiem
i karmię promieniami słonecznymi.
Wieczorami zlizuję je z księżyca.

I wszystko, co kocham, kocham samotnie.

Zapominam słowa dawnych piosenek,
miękkość leśnej ziemi, wzory na niebie.
Rany na przegubach się zabliźniły
przyjęłam się w glutaminianie sodu.

Już nigdy z żalu nie odgryzę łapy.

Za czym tęsknię widząc chwasty w betonie?
-Wdech-
Chodzę po ziemi i latam pod niebem,
-Wydech-
Pochodzę z wody i mam w sobie ogień.
-Wdech-
Życie me wieczne, a magia mi chlebem.
-Wydech-

autor

arsenic

Dodano: 2006-06-12 21:48:07

Ten wiersz przeczytano 497 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Sylabiczny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie