[wybieram piekło]
Mam nefilimy w pasmach włosów.
Bezcieleśnie
czuwają nad myślami pradawnych wcieleń
i z głowy mojej wyrywają życie.
Z ciebie wybieram wieczność, z ciebie
piję
śmierć, mój kochany. W tobie widzę
smocze głowy i legion - demony dawno
zgubiły drogę w twoje progi.
Mój kochany - mam upadłych w końcach
palców.
Prawdą wypalają znaki w oczach, smutkiem
żłobią ścieżki w ciele.
A ja w ciebie zatapiam dłonie i widzę
przepaść, z ciebie chłonę piekło.
I dalej stąpam po gorących ustach
autor
Kornelia
Dodano: 2008-02-18 22:49:55
Ten wiersz przeczytano 885 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
podoba mi sie :)