Wybór
Chciałam, żeby mnie
wysłuchali,
podziwiali.
Chciałam, żeby mnie
akceptowali,
przygarnęli,
pokochali.
Kupiłam ołówek,
narysowałam swój szary świat,
czarną grubą krechą
wyznaczyłam granice.
Zapomnieli,
że chciałam,
że czułam,
że istniałam.
autor
nobody
Dodano: 2013-04-09 15:59:14
Ten wiersz przeczytano 1154 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
szkoda, że ta... ciekawy wiersz
Dobry, pomysłowy wiersz. Człowiek chce być rozumiany i
kochany, ale często sam nieświadomie odgradza się od
innych murem lęków, urazów i uprzedzeń. Tak bywa.
Ładna smutna refleksja...tak bardzo chcemy, i czasem
niemoc ogarnia...
Ciekawe przemyślenia, sami mury stwarzamy :)
Zatrzymał mnie Twój wiersz. Pozdrawiam!
Wiem.
Nie każdemu musi. :)
Mi się nie podoba.
Niezbyt długi, ale przekaz wyraźny.Pozdrawiam
ma coś w sobie ;)
Bardzo ciekawy w przemyśleniach!
:)
Smutne i piękne. Gorąco pozdrawiam
Bardzo ładne myśli, z sensem.
:)
Czytelny przekaz. Czy nie lepiej od "Zapomnieli"
brzmiałoby "Nie widzieli"? Ale autorka wie jak być
powinno. Miłego dnia.
Miłość nie zna granic! Pozdrawiam!