Wydoroślałam
Patrząc w dal widzę jak,
zmienia się mój własny świat.
Kiedyś żyłam innym życiem,
teraz inne mam obycie.
Dziś doroślej w niebo patrze,
w dal zaglądam już z dystansem.
Nie uciekam od przyszłości
i nie boję dorosłości.
Mam już swoje przekonania
i swój styl ich pojmowania.
Temperament, osobowość,
stałość słów i przebojowość.
Jestem sobą po swojemu,
twardo dążę do swych celów.
Z tego pewien morał mam,
że z czasem wydoroślałam.
Komentarze (7)
a mnie sie podoba przeslanie...warto byc soba,zobacz
jak z czasem wszytsko sie zmienia..jak zmieniamy swoje
pojmowanie opinie..ogolem nie gustuje w takim
stylu,wole bardziej poetycko:)POzdrawiam cie:)
Każdy z nas kiedyś wydoroślał. Tylko nie każdy to
zauważył. Sztuka bowiem polega na tym aby to w porę
zauważyć. Pozdrawiam.
Ładnie i szczerze o sobie napisany wiersz - bardzo mi
się podoba i treść i forma.
Brawo !!!!!
Bardzo fajnie to napisałaś:) Duży plus!!!
Lekki i ciepły wiersz, + dla Ciebie,serdecznie
pozdrawiam.
Dorosłym okiem patrzysz w niebo, masz odwagę, pewność
siebie i przebojowość, no i morał, że wydoroślałaś.
Wiersz dobry pełno w nim optymizmu. Wraz z wiekiem
przybywa nam doświadczenie. Najważniejsze to mieć
swoje zdanie - bo o to chodzi w dorosłym życiu.
Pozdrawiam ciepło i życzę miłych i radosnych świat
wielkanocnych
Dobry wiersz. + i pozdrawiam.