Wystawa

Rzeźba skamieniała wziąż siedzi bez ruchu,
lecz tam głęboko myśli sobie w duchu:
"Może by tak wstać i popędzić przed siebie,
tego nawet ja; Myśliciel wielki nie wiem.
Muszę się namyślić minutę lub dwie,
czego tak naprawdę ja od zycia chcę."

I wiele ma pomysłów ten posąg z kamienia,
lecz pozycji swojej wciąż i wciąż nie zmienia.
Siedzi Myśliciel, wzdycha i stęka,
wierszyk, przygoda, a może piosenka.

I sam już nie wie co robić ma,
i sam już nie wie gdzie iść się da.
Więc siedzi i myśli i traci już głowę.
To niezwykły posąg, powiem jednym słowem.

autor

GalaXy

Dodano: 2005-05-19 14:29:50

Ten wiersz przeczytano 755 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie