Wysypisko

To ludzie wytwarzają odpady. I nie radzimy sobie z
problemem przetwarzania, z recyklingiem.
Chyba pierwszy raz w życiu czytam taki wiersz. Łatwe
opuszczanie wysypiska( teraz to się chyba nazywa
składowisko odpadów) spowodowało, że się
uśmiechnęłam. Pozdrawiam:)

Smutny obrazek, sądzę, że spora grupa ludzi żyje z
wysypisk właśnie,
u nas może nie ma ich wielu,
ale np. w Indiach to jest ich stały dochód, zresztą
biedy na świecie nie brakuje, czasem widzę jak np. w
śmietniku/nie na wysypisku/ ktoś grzebie, czasem
wynosi meble, kiedyś widziałam jak ktoś niósł całkiem
niezłą lampę, może gdzieś ją sprzeda za grosze i
będzie miał za to na życie, albo na alkohol.
Pozdrawiam wieczornie.

Z daleka, kilka lat temu widziałam wysypisko. Nad nim
krążyły - niczym sępy- czarne gawrony.
O niemiłym zapachu nie wspomnę.

P.S. Dziękuję za obecność pod moim wierszem.
To co, jesteśmy umówieni w Sopocie latem?

Pozdrawiam cieplutko.

Dziękuję za odwiedziny.
anna - też nie widziałem wysypiska. Ale trafił tam
ukradziony mi portfel (oczywiście bez pieniędzy, ale z
dokumentami, kartami itp.) I znalazł go jeden z
eksploratorów wysypiska. A że w portfelu szczęśliwie
były moje wizytówki, skontaktował się ze mną. wiersz
napisałem po rozmowie z nim.
Kri - Na hałdę trafiają śmieci niesegregowane i
zmieszane. Te segregowane leżą na placu przed
sortownią, gdzie są jeszcze dokładniej dzielone i
wysyłane do odbiorców, bądź zagospodarowywane na
miejscu.

Nasuwa się pytanie czemu ma służyć segregacja skoro na
wysypisku znajduje się plastik, chyba tylko naszym
portfelom,
a tak swoją drogą codziennie widzę powracające gawrony
z wysypiska,
niebo dosłownie zasłane ptaszyska mi, jak w filmie...,

pozdrawiam serdecznie:)

A kiedyś dało radę żyć bez plastiku. Był papier i
szkło. Komu to przeszkadzało?
Pozdrawiam refleksyjnie

ciekawie... niektórych może ten wiersz zachęcić do
poszukiwania w tym miejscu skarbów :) Pozdrawiam i
plus na stercie worków zostawiam :)

Wiersz z serii "brudna poezja". Ja taką lubię. Kiedyś
słyszałem wypowiedź pewnego decydenta, że oni nie mogą
się z tym pogodzić, że niestety śmieci są nadal
anonimowe.
Miłego dnia :):)

zupełnie inna rzeczywistość, ale nie mniej rzeczywista

Wiersz do zadumy nad różnymi obliczami życia. Dla mnie
w klimacie refleksyjnym, a nie obojętnym. Miłego dnia
Michale:)

masakra. Nigdy nie widziałam wysypiska z bliska.

W moim mieście właśnie trwa batalia o miejsce
składowania odpadów selektywnych.
I nie wiadomo jak się skończy, jest protest
mieszkańców na miejsce proponowane= właśnie na ten
smród.
Wiersz bardzo prawdziwy.

U nas niestety nie jest do wykonania. Strzega terenu
jak rzadowego budynku!
Pozdrawiam Michale.

Ciekawy, prawdziwy opis o wysypiskach. Według mnie to
bardzo dużo jest tych śmieci. Najczęściej opakowań.
Pozdrawiam serdecznie Jastrzu. Dobranoc.