WYZNANIE
Pokochałam Cię w noc majową
fiołkami i bzem pachnącą.
Ty mi czułe szeptałeś słowa,
piękne i gorące jak słońce.
Słowik śpiewał swą pieśń o miłości,
ja do serca przytulałam Cię.
Chciałam przy Tobie blisko być
i pragnęłam byś pokochał mnie.
Nie potrafię już żyć bez Ciebie,
bez dotyku gorących Twych rąk,
bez spojrzenia oczu błyszczących,
które jak gwiazdy złote lśnią.
Bądź przy mnie na zawsze kochany,
ja ogrzeje Cię ciepłem swym,
bo niczego więcej nie pragnę,
oprócz tego by przy Tobie być.
Wspólnie dzielić radości i smutki,
spędzać razem swe noce i dni
i trzymając się mocno w ramionach,
drogą życia już razem iść.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.