Za progiem
Czasem marzę sobie,odejść na zawsze,zasnąć
w grobie
Zachłysnąć się powietrzem
Zamknąć uczucia w jednym słowie
Polecieć... polecieć na wietrze...
Zachciało mu się świata...
Poczuć jak gorycz smakiem nęci
Jak serce pod dno wzlata
Jak kuszą go wszyscy przeklęci...
Za szybko wszystko płynie
Kiedyś kwiaty zapomną zakwitnąć...
Za szybko świat w oczach ginie
Jak znaleźć siebie ,gdy wszystko już
znikło
Jak szukać tych dróg?
Kiedy czas zmazał je z mapy...
Jak przejść kolejny próg?
By nie spisać siebie na straty...
autor
Vergil
Dodano: 2007-11-23 23:11:09
Ten wiersz przeczytano 455 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Czasem marzę sobie,odejść na zawsze,zasnąć w grobie -
to nie może byc marzeniem, bo jest przeznaczeniem.
Ogólna ocena wiersza dobra. Głosuje ;-)
Kto przeżył tragedię, nie był jej bohaterem.