Zabronili mi kochać!

Ta miłość która tak boli,
Którą trudno zapomnieć, uspokoić myśli...
Wyciszyć krzyk i opuścić emocje.
Ona tak rani, i zniechęca do uczucia.
Ale gdy dajesz jej jeszcze jedną szanse,
szanse by powtórzyć to co było piękne...
Ona zawodzi!
W żargonie ludzkich myśli gdzieś pomiędzy wami,
Jest ktoś to szuka miłości...
ktoś kto jej pragnie i chce ją zdobyc!
ktoś komu zabronili z nią życ!
Moje uczucia...moja zabawa ,moja miłość...to moja sprawa!!
Ja chce z tobą być,
I znajdę cię w tłumie zranionych serc...
Nawet gdy ona odejdzie ja nie będe żałowała...

Szkoda że jej juz nie ma ale we mnie żyła...
dlatego dziękuje Ci za to że... była.

"Zabronili do uczucia, do zdobycia drugiej połowy...mowią zę rani że nie warto...czy wieżyć im czy tak mam życ??"

autor

.:Olka:.

Napisany: 2006-10-04 Dodano: 2006-10-04 12:43:44

Ten wiersz przeczytano 490 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Sylabiczny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie