Zadumana
Przeznaczenie .. naprawdę istnieje ...
Zadumana
Pani Życia
usiadła nieopodal mnie
na ławce
mego przeznaczenia .
Towarzysz zabaw
psotny wiatr
odrzucił woal
z twarzy świata .
I poczułam
Jej zapach
ostatnim
kiściem winogron ,
jedynym zerwanym
makiem polnym
uwieńczyłam tę chwilę .
I zobaczyła Mnie !
Nasze oczy
uśmiechnęły się
do siebie .
Tak jak ?
Twoje oczy
uśmiechają się
do mnie ..
Zwierciadła duszy
odnalezione
tchnieniem życia ...
Oczami
teraz rozmarzonej
Pani
ukrytej pod woalem
przeznaczenia...
autor
Zamyślona7
Dodano: 2017-08-09 20:54:57
Ten wiersz przeczytano 657 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Przeznaczeniu ślepy losie ciągle dajesz nam po nosie
od przeznaczenia nie uciekniemy
ciekawy wiersz, pozdrawiam :))
wziąć z niego odrobinę...dalej można już pod ...:)
Pozdrawiam
Żyć choć chwilę bez woalu, posmakować życia, wzi
zwierciadłem duszy studnie oczu naszych to one
zdradzają skłonności
partnera wiec patrz w nie jak w swoje gdy rankiem
robisz wokół nich ramkę
cieniami i szukaj swego odbicia
Fajny wiersz.
ładnie wymownie ...od przeznaczenia nie uciekniesz -
ja w to wierzę:-)
pozdrawiam:-)
Wierzę w przeznaczenie...
Pogodnego popołudnia:)
Ciekawie i wciągająco :) Pozdrawiam serdecznie +++
Bardzo ładny, wymowny wiersz.
Też mocno wierzę w przeznaczenie:)
Podoba mi się
Pozdrawiam serdecznie :*)
dobrze jest odnaleźć w sobie Panią Życia.