Żaglówka [dla A...]
Myślami trzepotał zmysłów wiatr
smętny deszcz kropił wspomnienie,
podniosłem wysoko czarny maszt
i popłynąłem marzeniem do ciebie.
Przemierzałem pełne doznań morze
kołysane wspólnymi chwilami,
nad głową błękitne, ciepłe przestworze
śpiew ptaków zamieniało słowami.
Wtem niebo czernią zaistniało
rzeczywistości sztorm żagle rozniósł,
i niemal serce mi z piersi wyrwało
i ktoś z poduszki głowę mi podniósł.
autor
sobieszek
Dodano: 2009-10-06 15:41:38
Ten wiersz przeczytano 556 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Piekny wzruszajacy sen,,,jak dobrze
zyc marzeniami,,latwiej i szczesliwiej,,,
pozdrawiam wiosennie z daleka.