Zagubiona
Co jest w mojej głowie tego nie wie
nikt.
Pragnę miłości,lecz nie mogę znaleźć
jej,
pragnę przyjaźni,ale każdy zdradza mnie.
Jestem małą dziewczynką zagubioną w świecie
dorosłych.
Wciąż jestem bombardowana
wymaganiami,których nie mogę spełnić.
Jestem różą,która nieświadomie rani.
Jestem wiatrem,który wciąż się zmienia.
Kiedyś może odnajde swoje miejsce na
Ziemi.
Teraz szukam spokoju i radości,którą mi
zabrano z czasem dorosłości.
autor
Marissa4
Dodano: 2008-07-15 16:52:41
Ten wiersz przeczytano 506 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
dobrze oddalaś utrapienia wejścia w dorosłość ,Twoja
wrażliwośc pozwoli Ci stworzyć wiele wierszy z
utrapień dorosłości